Managen van de Supply Chain

De Introductie van het Supply Chain concept, (keten samenwerking) had tot doel 2 belangrijke problemen het hoofd te kunnen bieden: Chain distribution liability  en de ketenkosten.

Introductie
Voor de invoering van de moderne Supply Chain waren er 2 belangrijke issues aan de order
de Chain of distribution liability (in het Nederlands noemen we dit de productaansprakelijkheid) en
De steeds groeien de kosten om deel te nemen in samenwerkingsketens en distributiekanalen.

Chain Distribution Liability (Productaansprakelijkheid)
Voor dat de Europese richtlijn voor productaansprakelijkheid was geïntroduceerd in Nederland aan het eind van de jaren 80, was de laatste schakel in de keten aansprakelijk voor het geleverde product aan de eindgebruiker of consument. Deze aansprakelijkheid dwong tot intensieve ingangscontrole bij zowel de productleverancier als het distributiekanaal. De kosten liepen steeds verder op vooral omdat wanneer je niet weet waarnaar je precies zoekt, de geleverde producten moet worden getest op alle mogelijke opties. Note:
Deze patronen die je voor de productaansprakelijkheid zag in onder andere de retail distributie, zie je nu nog steeds terug zodra verschillende administraties in een samenwerkingsketen worden samengebracht, wat uiteindelijk tot grote kwaliteitsproblemen leidt stroomafwaarts bij de overdracht  van het eindproduct aan de eindgebruiker. Maar je ziet deze problemen ook tussen afdelingen.

Met de introductie van productaansprakelijkheid moest niet alleen iedere producent van grondstoffen en halffabricaten, garanderen dat zijn product voldeed aan de gestelde eisen maar werd deze ook verantwoordelijk voor alle schade die zijn product verder in de keten veroorzaakt.  Dit resulteerde in een dramatische kosten reductie in de Supply Chain, omdat ingangscontrole bij de klant werd vervangen door uitgangscontrole bij de leverancier.

Kosten en marge
De belangrijkste drijver in het verbeteren van de kosten en marge management in de Retaildistributie, in het midden van de jaren 80 in Nederland, was de introductie van DPC (Direct Product Cost) en DPP (Direct Product Profitability) door Albert Hein.

DPC en DPP
DPC (Direct Product Cost) = Winkelkosten + directe opslag kosten + directe opslagruimte kosten + directe transport kosten
DPP (Direct Product Profitability) = aankoopprijs + marge -/- DPC

De introductie van DPC en DPP veroorzaakte een revolutie in de logistiek en de verpakkingsindustrie.
Logistiek: In de logistiek werd remote order entry geïntroduceerd, dagelijks aan de hand van de remote orders op postcode orders samengesteld waardoor dagelijkse bevoorrading een feit werd. De kosten voor opslag en voorraad in de winkels werden verlaagd tot dagvoorraad. Ook het omzet potentieel werd per winkel groter doordat opslagruimte werd omgezet naar schapruimte.

Verpakkingen: Voor de Verpakkingsindustrie betekende dit een enorme verandering. Was de verpakkingsindustrie vooral gericht op verzend-/transportverpakkingen (omdozen), moest deze nu omschakelen naar Retail-Ready verpakkingen die direct van de trolley in het schap konden worden geplaatst. Ook de instore-handlingkosten per product verminderde omdat het schappenvullen aanzienlijk versneld werd.

Toepassing in andere bedrijfstakken en bedrijfs- en samenwerkingsprocessen
De principes van Chain distributie liability, (ketenaansprakelijkheid) en kostenbeheersing heb ik niet alleen in productiebedrijven maar ook met succes toegepast bij financiële instituten, grote soms complexe administratieve processen, bedrijfsprocessen, projectmanagement, data warehousing en andere IT-projecten en toepassingen. Dit kan omdat een product ook als informatie kan worden gedefinieerd en visa versa